Afgelopen weekend zijn Bart en ik eerst naar de turnzaal in Vlamertinge (334 km) gaan kijken, en daarna naar de Turnace hal in Amsterdam (302 km). Beide turnhallen zijn gezet door de club zelf, worden beheerd door de club en dienen ook afbetaald te worden door de club.
Ons interesseerde o.a. hoe die afbetaling verliep. We kregen twee totaal verschillende verhalen te horen en te zien. Vlamertinge - 1000 leden - koos ervoor om zo goedkoop mogelijk te bouwen (materiaal, vrijwilligers, ...). Daarin zijn ze zeer goed geslaagd, maar eerlijk is eerlijk: het is te zien aan het gebouw. Op 10 jaar tijd moeten zij alle leningen terugbetaald hebben. Er wordt veel gerekend op inkomsten uit sponsoring, en op de inzet van vrijwilligers.
De Turnace sporthal in Amsterdam is dan weer een juweeltje wat betreft afwerking. Het gebouw is prive eigendom van één man. Het wordt afbetaald over 30 jaar. Geen sponsoring hier, en slechts 400 eigen leden. Inkomsten komen vooral uit commerciele activiteiten (fitness, tournooien, cafetaria, ...).
Een ander opvallend verschil tussen beide projecten is de tussenkomst van de banken: in Vlamertinge kon men slechts 100.000 euro loskrijgen van de bank, terwijl in Amsterdam bijna meer werd geleend dan de eigenaar nu kan afbetalen (zowat heel het gebouw werd betaald door de bank).
De belangrijkste conclusie die we echter trokken was deze: als die mensen dat kunnen, dan wij zeker. Als we beide projecten vergelijken met onze plannen, dan ziet ons plan er beter uit. Aangezien beide turnhallen gerealiseerd werden, zien wij geen reden waarom wij dat dan ook niet zouden kunnen.
Onze belangrijkste uitdaging is om voor 500.000 euro prive-investeerders te zoeken. Als we die hebben, volgen de banken en kunnen we van start.
Tom
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten